تببین مدخل های زیبایی شناسی فرش ایرانی

فرش ایران در طی قرون متمادی از نظر کیفیت و زیبایی پا به پای فرهنگ و تمدن ایرانی رشد و توسعه پیدا کرده است. عنصر زیبایی را می توان بارزترین وجه فرش دستباف قلمدادکرد که سایر عناصر اعم از کیفیت، کارآیی، مقبولیت و شهرت، همه بر پایه آن استوارند.
زیباشناسی فرش دستباف ایرانی برگرفته از باور و درک زیباشناختی انسان ایرانی از نظام هستی است.
بر همین اساس می توان فرش را آینه تجلی درک زیباشناختی ایرانیان و بازآفرینی رویکرد آن ها به عالم هستی و عالم مثال قلمدادکرد.
شناخت بنیادین زیباشناسی فرش مستلزم گونه شناسی و مدخل شناسی زیبایی نهفته در آن است.
زیبایی شناسی فرش را می توان در چهار گونه محور تقارن، ذره گرایی، پرهیز از فضای تهی و حرکت درونگرا مورد مطالعه قرارداد. آنچه مبرهن و مسلم است، این زیبایی برگرفته از تفکر ممتاز ایرانیان نسبت بهعالم هستی و باورهای نهادینه شده در ژن مردمان این خطه از کره خاکی است که بهرابطه فرد با طبیعت و با خالق کائنات و تجسم ژرف در برونریز این پرورده هاست.