سبک شناسی قالی ایرانی و بررسی ویژگی های قالی های مناطق ایران

قالی ایران درطول تاریخ بهفراخور نیازهای مصرفی و تجاری در نقاط و مراکز مختلف ایران تولید میشده است و این جریان تا دوره معاصر نیز ادامه داشته است. هریک از مناطق قالیبافی ایران با توجه به شرایط مختلف، اعم از فرهنگ، آداب و رسوم، نوع کاربری، مواد اولیه، نوع بافت، طرح و نقش، رنگرزی و رنگبندی، ابزار و اسلوب بافت، ویژگی های اقلیمی و جغرافیایی و غیره، خصوصیات منحصر بهفردی بهخود گرفته که این خصوصیات بهعنوان یکی از نشانه های اصالت قالی هر منطقه شناخته میشود.
سبکشناسی قالی ایران نیز متاثر از این ویژگی ها، به دوشکل کلی قابل ردیابی است. شکل اول با توجه به ویژگی سکونت به سه دسته کلی شهری، روستایی و ایلی- عشایری قابل تقسیم است که دارای مشخصات کلی مشابه در هر بخش و ورای تقسیمات جغرافیایی است. نوع دوم سبکشناسی قالی بر اساس مناطق جغرافیایی و تشابهات مشترک آنهاست. عمده مناطق قالیبافی ایران شامل مناطق آذربایجان، اصفهان، خراسان، کرمان، چهارمحال و بختیاری و برخی از شهرها نظیر کاشان، اراک، همدان و غیره است که هر یک دارای مشخصات و ویژگی های خاص خود هستند.
در این بررسی سعی شده عمده ویژگی های منحصر بهفرد مناطق و سبک های مختلف قالی ایران بهروش کتابخانه ای مطالعه، معرفی و مورد تحلیل قرارگیرند.