دگردیسی بازنمایی در فرش های واق واق

واق یکی از عناصر نگارگری ایرانی است که به صورت ترکیب کل یا بخشی از بدن موجودات، در امتداد ساقه های گیاهی تصویر شده است. این شیوه ترسیم که بر روی آثار مختلف هنری دوره اسلامی خصوصا از دوره سلجوقی به بعد دیده شده است، در مسیر تکامل خود، بر فرش نیز نقش بسته است. حضور این عنصر بر روی فرش های دوره قاجار روند تکمیلی خود را طیکرده و در نهایت از نظر تصویری و تجسمی بهشکلی متفاوت از سایر هنرها ظهور می یابد. به این معنی که شیوه ای جدید در طراحی و ترکیببندی را تجربه می کند. این مقاله بهشیوه تحلیلی- توصیفی تهیه شده است. هدف از این پژوهش بررسی ساختار تصویری و ترکیبی نقوش و سیر تکاملی آنها بر روی فرش است.