اثربخشی نظریه انتخاب به شیوه گروهی بر افزایش تمایز یافتگی و صمیمیت دانشجویان متاهل

ازدواج و انتخاب همسر یکی از مهمترین رویدادهای زندگی انسان محسوب می شود که نه تنها بر سلامت جسمی بلکه بر سلامت روانی فرد نیز تاثیر می گذارد و به طور قطع هر مشکلی برای خانواده اتفاق بیافتد؛ ضرر آن متوجه کل ساختار و نظام ارزشی، فرهنگی جامعه خواهد بود. متاسفانه زوج های جوان وقت و انرژی خاصی صرف آماده شدن برای ورود به این رابطه نمی کنند و در همان سال های اولیه زندگی، تعارضات قابل توجهی را تجربه می کنند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش نظریه انتخاب بر افزایش تمایز یافتگی و صمیمیت زوجین می باشد.
در این مطالعه مداخله ای 30 زوج (60 نفر) از دانشجویان متاهل انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (15 زوج) و شاهد (15 زوج) تقسیم شدند. قبل از مداخله و بعد از آن پرسشنامه خود متمایزسازی (DSI) و رضایت زناشویی (MIQ) توسط دانشجویان تکمیل گردید. گروه شاهد هیچ آموزشی دریافت نکردند. مداخله شامل 10 جلسه آموزش نظریه انتخاب بود.
یافته ها نشان داد که آموزش نظریه انتخاب به شیوه گروهی بر افزایش تمایزیافتگی دانشجویان متاهل موثر است، به طوری که میانگین نمرات خود متمایزسازی در گروه مداخله از 2/19±2/170 به 1/10±8/191 افزایش یافته است. همچنین تاثیر مداخله بر افزایش صمیمیت زناشویی بین زوجین معنادار نبود.
یافته های این پژوهش سودمندی آموزش نظریه انتخاب را در افزایش تمایزیافتگی تایید می کند لذا با توجه به تغییرات و تحولات فرهنگی، اجتماعی و نیاز روز افزون جوانان در آستانه ازدواج پیشنهاد می شود در مراکز آموزشی و دانشگاهی، آموزش این مهارت ها مورد توجه قرار گیرد.