تجزیه ژنتیکی مقاومت به سپتوریا در گندم در مرحله گیاهچه ای

لکه برگی سپتوریا یکی از مهمترین بیماری های گندم به شمار می رود که سالیانه خسارت فراوانی را به محصول وارد می سازد. در این مطالعه سه رقم گندم نان بهاره و یک لاین مقاوم از مرکز بین المللی تحقیقات کشاورزی در مناطق خشک در طرح ژنتیکی تجزیه میانگین نسل ها، به منظور بررسی وجود مقاومت به بیماری لکه برگی سپتوریا و تجزیه ژنتیکی مقاومت در مرحله گیاهچه ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. بدین منظور 6 نسل پایه شامل ارقام والدینیT F1، F2و بک کراس ها (BC1 و BC2) در طرح آزمایشی کاملا تصادفی کشت شدند. نتایج تجزیه میانگین نسل ها در تلاقی لاین مقاوم × تجن نقش بارز اثرات افزایشی را در کنترل صفات نکروز و سطح زیر منحنی پیشرفت آن (nAUDPC) نشان داد. همچنین در این تلاقی برای صفات پیکنید و سطح زیر منحنی پیشرفت آن (pAUDPC) نقش اثرات غالبیت بارزتر بود. در تلاقی های لاین مقاوم × مغان و مروارید × مغان نقش اثرات غالبیت به مراتب بیشتر از اثرات افزایشی بود و اثر متقابل غیرآللی غالبیت × غالبیت به طور معنی داری در کلیه صفات شرکت داشت. برآورد بالای آثار غالبیت و اپیستازی توجه به تولید بذر هیبرید را به عنوان استراتژی اصلاح یک صفت تداعی می نماید، همچنین نشان می دهد که انتخاب را باید تا چندین نسل بعد، مانند نسل تک بذر به تاخیر انداخت تا به سطح بالایی از تثبیت ژن رسید. فاکتورهای موثر کنترل کننده مقاومت به بیماری لکه برگی سپتوریا بین یک تا سه در تلاقی های مختلف متغیر بود.