فعالیت های فیزیکی و ورزشی در نوجوانان مبتلا به هموفیلی در ایران 91-1390

فعالیت فیزیکی علاوه بر اثرات عمومی بر سیستم قلبی - عروقی و متابولیک می تواند موجب بهبود خاص بیماران هموفیلی، به ویژه در تقویت ماهیچه ها شود. تقریبا 50% از نوجوانان مبتلا به بیماری های مزمن به طور کامل توصیه های مراقبتی را انجام نمی دهند؛ از این رو، هدف پژوهش حاضر تعیین وضعیت فعالیت های فیزیکی و ورزشی در میان نوجوانان مبتلا به هموفیلی در ایران است. در این مطالعه توصیفی – تحلیلی فعالیت های فیزیکی و ورزشی 108 نفر از نوجوانان مبتلا به هموفیلی، با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس بررسی شد. بدین منظور از پرسشنامه محقق ساخته با روش خودگزارشی استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با بهره گیری از فراوانی، میانگین و انحراف معیار انجام شد. 4/65% از شرکت کنندگان در این مطالعه در فعالیت های فیزیکی مشارکت نداشتند و 5/70%از نوجوانان 5 ساعت یا کمتر را در طول هفته به فعالیت های جسمی و ورزشی اختصاص می دادند. فقط 1/31% از نوجوانان عقیده داشتند که ورزش انتخابی آنها با سن و وضعیت بیماری آنان کاملا متناسب است. 1/56% از شرکت کنندگان از خون ریزی های تهدیدکننده و 4/22% از نوجوانان از ورزش هایی که احتمال خون ریزی و آسیب در آن ها وجود دارد اطلاعی نداشتند. عملکرد نوجوانان در این مطالعه در بسیاری از حیطه های مرتبط با فعالیت های فیزیکی و ورزشی نیز در وضعیت مناسبی قرار نداشت. نیاز به بهبود وضعیت نوجوانان مبتلا به بیماری هموفیلی در بسیاری از حیطه های مرتبط با فعالیت های فیزیکی و ورزشی وجود دارد که توجه به برنامه ریزی های مدون و منسجم در راستای ارائه آموزش های لازم و بهره گیری از موسسات ارائه دهنده خدمات ورزشی وابسته به مراکز هموفیلی می تواند مفید باشد.