بهینه سازی باززایی ریزنمونه های کلزا و ارزیابی مقدماتی تحمل به تنش شوری در گیاهان تراریخت کلزا

باززایی ریزنمونه ها نقش مهمی در تراریخت نمودن گیاه دارد. نوع ریزنمونه، غلظت هورمونی، و دوره قبل از کشت در کارایی تراریخت نمودن حایز اهمیت هستند. به منظور دستیابی به یک تراریزش کارآمد در کلزا و بهینه سازی شرایط باززایی گیاه، ریزنمونه های مختلف همراه با محیط کشت های مختلف مورد مطالعه قرار گرفتند. چهار رقم کلزا برای ارزیابی قابلیت باززایی از ریزنمونه های هیپوکوتیل برگ و برگ لپه ای مورد استفاده قرار گرفت. علاوه بر این، ریزنمونه های برگ لپه ای در محیط کشت MS حاوی پنج غلظت مختلف BAP مورد ارزیابی قرار گرفتند. مناسب بودن ریزنمونه های برگ لپه ای در آزمایش تراریختگی توسط یک ژن خارجی کد کننده P5CS، آنزیم کلیدی در بیوسنتز پرولین، اندازه گیری شد. تراریزش ریزنمونه های برگ لپه ای از طریق انتقال ژن با واسطه Agrobacterium tumefacience و با روش افزایش گام به گام نشانگر گزینشی صورت گرفت. PCR و تجزیه محتوای پرولین موفقیت تراریزش را تایید نمود. ریزنمونه های برگ لپه ای کارایی بالاتری در باززایی در مقایسه با ریزنمونه های هیپوکوتیل نشان دادند. علاوه بر این، BAP با غلظت 5 میلی گرم در لیتر در محیط کشت MS نرخ تراریختگی را افزایش داد. نتایج نشان داد که پیش کشت ریزنمونه ها به مدت 48 ساعت نرخ تراریزش را افزایش می دهد. ارزیابی غلظت پرولین نیز بیان و فعالیت ژن منتقل شده را تایید نمود. گیاهان تراریخت دارای ژن P5CS در مقایسه با گیاهان غیر تراریخت کنترل، به شوری مقاوم تر بودند.