بررسی مقاومت پروپیونی باکتریوم آکنه نسبت به آنتی بیوتیکها در بیماران مبتلا به آکنه ولگاریس

آکنه ولگاریس یک بیماری خود محدود شونده است که عمدتا فولیکولهای سباسه پوست را درگیر می کند. درمان رایج آن، آنتی بیوتیک بصورت سیستمیک می باشد لذا ممکن است مقاومت باکتریایی در این زمینه مشکل ساز باشد.
بررسی مقاوت باکتری (P.acnes) Propionibacterium acnes نسبت به آنتی بیوتیکهای اریترومایسین، تتراسیکلین، کلیندامایسین و اسپیرامایسین.
روش اجرا: نمونه گیری از ضایعات 123 بیمار دارای آکنه ولگاریس مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان شهید دکتر فقیهی در شیراز صورت گرفت.
پس از شناسایی و جداسازی نمونه های مثبت P.acnes؛ Minimal inhibitory concentration (MIC) آنتی بیوتیکها مذکور به روش آگار رقتی اندازه گیری شد.
از 123 بیمار، 129 نمونه بدست آمد که از این تعداد، 62 نمونه P.acnes تشخیص داده شد. مقادیر MIC بدست آمده برای تتراسیکلین 0.125 - 0.03، اریترومایسین 0.06-0.015، کلیندامایسین 0.5-0.03 و اسپیرامایسین 0.25- 0.015 میکروگرم در هر میلی لیتر بود.
نمونه های P.acnes جدا شده در این تحقیق نسبت به چهار آنتی بیوتیک ذکر شده حساس می باشند.