مروری بر هواگرمکهای خورشیدی با سیستم ذخیره انرژی تغییر فاز دهنده

امروزه انرژی به عنوان معضل شماره یک بشریت شناخته می شود. یافتن منبع انرژی قابل اطمینان، در دسترس، فراوان، ارزان و پاک چالش همیشگی محققان این بخش است. در این میان منابع انرژی تجدیدپذیر مورد توجه روزافزون کشورهای پیشرفته قرار گرفته اند که استفاده از آنها باعث کاهش قابل ملاحظه تولید گازهای گلخانه ای می شود. به طور خاص گرمایش فضای ساختمانی سهم عمده از مصرف انرژی در کشورهای مختلف را به خود اختصاص داده است. به طور متوسط 40% مصرف انرژی در کشورهای مختلف دنیا به بخش ساختمان مربوط است و 70% از مصرف گاز طبیعی در ایران در ساختمان ها انجام می شود. در این میان سیستم های خورشیدی پرکاربردترین نوع انرژی تجدیدپذیر در ساختمان ها هستند که به منظور تامین انرژی الکتریکی و حرارتی ساختمان کاربرد دارند. هواگرمکن های خورشیدی، به دلیل استفاده از هوا به عنوان سیال عامل و توانایی گردش هوا و یا تامین هوای تازه برای فضای ساختمان، جایگاه خود را در میان سیستم های گرمایش خورشیدی یافته اند. یکی از مشکلات پیش رو در استفاده از سیستم های خورشیدی، مسئله عدم در دسترس بودن خورشید در شب است. این مسئله به ویژه در مورد گرمایش خورشیدی اهمیت بیشتری پیدا می کند، زیرا نیاز به گرمایش در شب به دلیل افت دما نسبت به روز بیشتر می شود. به همین دلیل محققان به دنبال راه هایی برای ذخیره انرژی خورشیدی هستند. انرژی گرمایی خورشیدی با استفاده از تغییر دمای اجسام به عنوان ماده ذخیره کننده انرژی قابل ذخیره هستند، اما روش موثرتر که امروزه مورد توجه قرار گرفته است، ذخیره سازی با کمک تغییر فاز جامد- مایع در مواد با دمای ذوب مناسب است که در این مقاله به معرفی این سیستم ها و نیز کاربرد هواگرمکن های خورشیدی در گرمایش فضا پرداخته خواهد شد.