پیشایندهای بی نزاکتی در محیط کار: بررسی برخی متغیرهای فردی و سازمانی

این پژوهش با هدف تعیین رابطه برخی متغیرهای فردی و سازمانی با ارتکاب بی نزاکتی در محیط کار اجرا گردید. شرکت کنندگان شامل 227 نفر از پرستاران بیمارستان های وابسته به تامین اجتماعی استان اصفهان بودند که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش شامل مقیاس تجربه بی نزاکتی در محیط کار، پرسشنامه عدالت سازمانی، سیاهه شخصیتی نئو، مقیاس بهزیستی عاطفی مرتبط باشغل و ارتکاب بی نزاکتی در محیط کار بودند. نتایج نشان دادند که تجربه بی نزاکتی در محیط کار، دو نوع عدالت سازمانی (عدالت بین فردی و عدالت اطلاعاتی)، سه ویژگی شخصیتی(توافق پذیری، وظیفه شناسی و روان آزردگی گرایی) و عواطف شغلی (عاطفه مثبت و عاطفه منفی) با ارتکاب بی نزاکتی در محیط کار رابطه معنی داری دارند. علاوه بر این نتایج حاصل از رگرسیون تعدیل گر نشان داد مطابق با انتظار روان رنجورخویی رابطه بین عدالت رویه ای و ارتکاب بی نزاکتی در محیط کار را تعدیل می کند. به عبارت دیگر رابطه بین عدالت رویه ای و ارتکاب بی نزاکتی در محیط کار در افراد با روان آزردگی گرایی بالاتر قوی تر از افراد با روان آزردگی گرایی پایین تر است. نتایج حاصل از رگرسیون سلسله مراتبی نشان دادند کلیه متغیرهای پیش بین، 7/55 درصد از واریانس ارتکاب بی نزاکتی در محیط کار را تبیین می کنند.