اثر آموزش تدابیر مراقبتی مشکلات شایع سالمندی، بر سطح استرس شغلی مراقبین آسایشگاه های سالمندان

با افزایش رو به رشد جمعیت سالمندان، نیاز به ارائه خدمات مراقبتی در آسایشگاه های سالمندی بیشتر می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر ارائه بسته آموزشی مدیریت مشکلات شایع سالمندی بر سطح استرس شغلی مراقبین شاغل در آسایشگاه ها انجام شد.
در این پژوهش مداخله ای نیمه تجربی، 24 مراقب(11 مرد و 13 زن) شاغل در آسایشگاه های سالمندی استان گلستان، به روش سرشماری انتخاب و در مطالعه مشارکت نمودند. ابزارهای جمع آوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته میزان آگاهی مراقبین و پرسشنامه استرس شغلی Osipow بود. روایی و پایایی ابزارها قبل از کاربرد به تایید رسید. مداخله، ارائه بسته ای آموزشی به مراقبین بود که به منظور افزایش دانش و مهارت مراقبین در زمینه مدیریت مشکلات شایع سالمندی تدوین شده بود. پرسشنامه ها قبل از آموزش، بلافاصله، یک ماه و سه ماه پس از آموزش تکمیل گردید و داده ها با آزمون های همبستگی پیرسون، تی مستقل، تی زوجی و آنالیز واریانس مورد تحلیل قرار گرفت و سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد.
با افزایش میزان آگاهی مراقبین آسایشگاه های سالمندی استان گلستان، کاهش معنی داری در نمره استرس شغلی مراقبین پس از گذشت سه ماه از ارائه آموزش مشاهده شد(0/001>p). دو مولفه بارکاری (0/001>p) و بی کفایتی (0/002=p)، از مولفه های استرس شغلی در پیگیری سه ماه پس از آموزش، کاهش معنی داری را نسبت به قبل از آموزش نشان دادند.
آموزش مدیریت مشکلات شایع سالمندی به مراقبین، منجر به افزایش میزان آگاهی و کاهش سطح استرس شغلی آنان شد. تدوین برنامه مدون آموزشی در زمینه نحوه مدیریت مشکلات شایع سالمندی و ترغیب مراقبین به شرکت در آن ها می تواند به ارائه خدمات با کیفیت به سالمندان و ارتقای سلامت و بهزیستی مراقبین و سالمندان مقیم آسایشگاه ها منجر شود.