تاثیر پوشش نانوامولسیون حاوی کیتوزان بر افزایش ماندگاری و ویژگی های کیفی میوه ی توت فرنگی پس از برداشت

توت فرنگی به دلیل حساسیت فراوان به عوامل قارچی عمر انباری بسیار کوتاهی دارد. کاربرد ترکیبات شیمیایی مصنوعی ضدقارچی به منظور افزایش ماندگاری این میوه نگرانی های فراوانی به دنبال داشته است. به همین دلیل استفاده از روش های ایمن برای کنترل فساد و حفظ کیفیت میوه ی توت فرنگی در زمان نگهداری در انبار ضروری است. کاربرد موفقیت آمیز کیتوزان در فرمولاسیون پوشش های خوراکی از یک سو و اثبات افزایش خاصیت ضد قارچی در اثر کاهش اندازه ی ذرات کیتوزان از سوی دیگر سبب شد تا در پژوهش حاضر، کارایی نوعی پوشش خوراکی نانوامولسیونی حاوی کیتوزان با هدف تاخیر در فساد میوه، حفظ کیفیت و افزایش زمان نگه داری توت فرنگی بررسی شود.
میوه ی توت فرنگی پس از برداشت، با نانوامولسیون با اندازه ی ذرات 10± 50 تا 100 نانومتر حاوی 5/0% کیتوزان به عنوان ماده ی ضدمیکروبی، پوشش دهی و به همراه نمونه های شاهد در دمای °C 1±4 و رطوبت نسبی70 % نگهداری شد. هر چهار روز یک بار و با سه تکرار شاخص های کیفی با محدوده ی اطمینان 95% مورد بررسی و ارزیابی قرارگرفتند. این شاخص ها عبارتند از: اسیدیته، مواد جامد محلول، استحکام بافت، افت وزن، شدت تنفس، فعالیت آنتی اکسیدانی، میزان آنتوسیانین، میزان اسیدآسکوربیک، درصد خرابی و ارزیابی حسی.
پوشش میوه ی توت فرنگی با نانوامولسیون حاوی کیتوزان علاوه بر تاخیر در فساد قارچی میوه، بر بیشتر شاخص های کیفی تاثیر مثبت داشت. به طوری که در مقایسه با نمونه ی شاهد استحکام بافت افزایش و افت وزن، شدت تنفس و درصد خرابی کاهش یافت. تغییرات اسیدیته و مواد جامد محلول نامحسوس بود. هم چنین، حفظ فعالیت آنتی اکسیدانی، آنتوسیانین و اسید اسکوربیک در میوه ی پوشش داده شده در مقایسه با نمونه ی شاهد بیشتر بود. نمونه ی تیمار از نظر شاخص های حسی مورد بررسی بهتر از نمونه ی شاهد ارزیابی شد.
پوشش دهی میوه ی توت فرنگی با نانوامولسیون حاوی کیتوزان می تواند به عنوان روشی ایمن و کارا در افزایش نگه داری میوه ی توت فرنگی در انبار از 8 روز به 20 روز (5/2 برابر) و حفظ بهتر کیفیت این میوه سلامتی بخش معرفی شود.