اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) بر کاهش نشانه های اختلال شخصیت مرزی (BPD)

رفتاردرمانی دیالکتیکی (DBT) یکی از درمان های شناختی- رفتاری مبتنی بر مهارت آموزی است که در پژوهش حاضر سعی شده تا اثربخشی این نوع درمان در بهبود بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مورد بررسی قرار گیرد.
این پژوهش در چارچوب طرح تجربی تک موردی با استفاده از طرح خطوط چندگانه ی پلکانی طی 20 جلسه بر روی دو بیمار و با دوره ی پیگیری یک ماهه صورت گرفت. داده ها از طریق آزمون بالینی میلون 3 (III-MCMI)، پرسشنامه افسردگی بک (BDI) و مقیاس تکانشوری بارات (BIS) و مقیاس امیدواری اشنایدر (SAHS) جمع آوری شد.
درمان تغییرات معنادارو قابل توجهی در کاهش نشانه های نوسان خلقی و رفتارهای تکانشی و احساس پوچی بیماران مرزی ایجاد کرد.
نتایج این پژوهش نشان می دهد، رفتاردرمانی دیالکتیکی می تواند در درمان بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی موثر باشد. به طوری که درمان موجب تغییرات معنادار در نشانه های دو بیمار شد و بهره های درمانی تا دوره ی پیگیری یک ماهه ادامه یافتند.