بررسی تحلیلی اثر حرارتی لیزرپالسی co2 با دمش گوسی روی پوست

مطالعات انجام شده در زمینه کاربرد لیزر در درماتولوژی اکثرا تجربی هستند درنتیجه در این مقاله به دنبال ارائه مدلی تئوری برای نتایج این مطالعات بوده ایم تا ناگزیر به تکرار آزمایش ها نباشیم و بتوانیم با حل تحلیلی و انجام محاسبات، نتایج را پیش بینی کنیم. دراین مقاله مدل تحلیلی برای پیش بینی توزیع دما روی پوست تحت تابش پالسی لیزر co2 با دمش گوسی مورد بررسی قرار گرفته است. در نظر گرفته شده است که گرما در پوست در اثر برهمکنش با لیزر ایجاد می شود. معادله ناپایدار انتقال حرارت را با وابستگی زمانی گوسی حل کردیم و درنهایت میزان افزایش دما را به صورت تحلیلی و بر حسب عمق پوست و مدت زمان پالس به دست آوردیم. نمودارهای رسم شده براساس این جواب تحلیلی با نمودارهای تجربی مقایسه شد و همخوانی خوبی داشتند.
در این نظریه میدان حرارتی در پوست محاسبه و فرض شده است که جریان حرارتی زیر سطحی به طور خالص محوری باشد. معادله حرارت، یک بعدی در نظر گرفته شده و سپس میزان افزایش دما در طول پالس مورد نظر برای انرژی های مختلف بررسی شده است و نمودار تغییرات دما برای عمق اپیدرمیس و مدت زمان تابش مشخص رسم شده است.
یافته ها و در این مقاله پس از این که با یک حل تحلیلی تابع توزیع دما را به دست آوردیم، نمودار میزان افزایش دما را برای انرژی 8/1 ژول و قطر پرتوی 15میلی متر، طول پالس 1/0 ثانیه و برای اپیدرم به ضخامت 100میکرومتر و برای تابش یک پالس رسم می کنیم. این مقادیر قبلا در یک کارتجربی[15] به کار رفته و میزان افزایش دما حدود 8/9 درجه به دست آمده بود. نمودار رسم شده میزان افزایش دما را 10 درجه نشان داد که چون همخوانی خوبی با مرج ع شماره 15د اشت نشان دهنده کارآیی و درستی این حل تحلیلی می باشد در نتیجه نمودارها را برای انرژی های مختلف رسم کردیم.