تاثیر مواجهه با نویز بر سیستم شنوایی کارگران با استفاده از ادیومتری تون خالص (PTA)، گسیل های صوتی گذرای گوش (TEOAEs) و گسیل های صوتی محصول اعوجاج (DPOAE)

نتایج مطالعات مختلف نشان می دهد که سلول های مویی خارجی مسئول تولید گسیل های صوتی گوش (OAE) در پاسخ به تحریکات صوتی می باشند و اولین ساختاری هستند که توسط نویز با شدت بالا دچار آسیب می شوند. هدف از تحقیق حاضر بررسی پاسخ های ادیومتری تون خالص، دامنه گسیل های صوتی گذرای گوش (TEOAE) و گسیل های صوتی محصول اعوجاج (DPOAE) در کارگران در معرض نویز غیرمجاز در مقایسه با کارمندان بخش اداری بود.
مطالعه به صورت مورد-شاهد انجام گرفت. گروه های مورد مطالعه متشکل از 89 کارمند اداری (شاهد) و 134 کارگر در معرض نویز غیر مجاز بود. آستانه های ادیومتری، TEOAE و DPOAE در همه افراد مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت.
میانگین آستانه های شنوایی در فرکانس های 1 الی 4 کیلوهرتز برای گروه مورد بالاتر از گروه شاهد بود و این تفاوت در فرکانس های 3 و 4 کیلوهرتز از نظر آماری معنی دار بود (01/0>p). درصد بیشتری از کارگران گروه مورد دارای عدم TE و DP بودند. همچنین دامنه هایTEOAEدر هر چهار فرکانس1 الی 4 کیلوهرتز در گروه مورد کاهش معنی داری را نشان داد (01/0>p). دامنه های DPOAE در گروه مورد از نظر آماری کاهش قابل توجهی را در 4/4 کیلو هرتز نشان داد (001/0>p).
کاهش بارز دامنه های OAE و افزایش آستانه های ادیومتری کارگران در معرض نویز می تواند نشان دهنده آسیب حلزون شنوایی این افراد باشد. در این مطالعه حساسیت فرکانسی DPOAE بالاتر از TEOAE بود و همخوانی بیشتری با نتایج ادیومتری داشت.