بررسی تاثیر کودآبیاری بر عملکرد چند نوع قطره چکان

یکی از مزیت های بالقوه آبیاری قطره ای امکان به کارگیری کود و سم همراه با آب آبیاری می باشد. در این پژوهش اثر کودآبیاری بر گرفتگی قطره چکان ها و عملکرد سیستم آبیاری قطره ای مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش در قالب طرح بلوک های تصادفی که فاکتورها عبارت بودند از: سه تیمار کود (فسفات آمونیوم) شامل تیمار F0 (شاهد)، دو تیمار F1 و F2 بترتیب با غلظت های 5 0‎/0 گرم بر لیتر و 8 0‎/0 گرم بر لیتر و سه تیمار قطره چکان (طولانی مسیر داخل خطی و دو نوع طولانی مسیر روی خطی) انجام شد. قطره چکان ها با کدهای A، B و C نام گذاری گردیدند. جهت بررسی میزان گرفتگی قطره چکان ها درصد کاهش دبی، راندمان یکنواختی پخش، ضریب یکنواختی کریستیانسن و ضریب تغییرات دبی محاسبه گردید. برای تیمار F0 (شاهد) درصد کاهش دبی برای قطره چکان های A، B و C به ترتیب معادل 9‎/19، 87‎/20 و 11 درصد، برای تیمار F1 بترتیب معادل 48‎/26، 49‎/26 و 65‎/16 درصد و برای تیمار F2 بترتیب معادل 67‎/33، 06‎/33 و 59‎/18 درصد در اتمام دوره آزمایش به دست آمد. نتایج نشان داد با افزایش غلظت کود آبیاری میزان گرفتگی قطره چکان ها افزایش می یابد. افزایش غلظت کودآبیاری اثر معنا داری روی ضریب تغییرات دبی داشت.