تاثیر ژل رویال خوراکی بر اندکس بالینی فعالیت بیماری و خشکی صبح گاهی در مبتلایان به آرتریت روماتویید: یک کارآزمایی بالینی دو سو کور تصادفی شده

آرتریت روماتویید یک بیماری مزمن التهابی با توانایی تخریب مفصلی و ایجاد ناتوانی در بیماران است. درمان های معمول تاثیر به نسبت خوبی در کنترل علایم بیماری دارند، اما گاهی با عوارضی همراه هستند.ژل رویال با اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی می تواند به درمان اضافه شود. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر ژل رویال بر (Clinical Disease Activity Index یا CDAI) و خشکی صبح گاهی در بیماران مبتلا به آرتریت روماتویید است.
80 بیمار مبتلا به آرتریت روماتویید (بر اساس معیارهای انجمن روماتولوژی آمریکا ACR-1987) فعال (8/2 < CDAI)، به صورت تصادفی ژل رویال یا دارونما را در کنار درمان قبلی خود به مدت 3 ماه دریافت کردند. خشکی صبح گاهی، تعداد مفاصل متورم، تعداد مفاصل حساس، ارزیابی کلی بیماری توسط پزشک و ارزیابی کلی بیماری توسط بیمار بر اساس مقیاس آنالوگ بصری (Visual analogue scale یا VAS) قبل و سه ماه بعد از مداخله تعیین شد. تغییر شاخص های ذکرشده به وسیله ی نرم افزار SPSS ارزیابی شد.
65 بیمار مطالعه را تا پایان ادامه دادند (35 نفر در گروه ژل رویال و 30 نفر در گروه دارونما). سن، جنس، محل سکونت، طول مدت بیماری و داروهای دریافتی در 2 گروه تفاوت معنی داری نداشت (05/0 < P). در پایان مطالعه در گروه اول CDAI، تعداد مفاصل متورم، تعداد مفاصل حساس و خشکی صبح گاهی تغییر آماری معنی داری داشت (به ترتیب 004/0 = P، 027/0 = P و 012/0 = P) ولی تنها خشکی صبح گاهی در بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری را نشان داد (05/0 > P).
ژل رویال تاثیر خوبی بر خشکی صبح گاهی دارد اما بر CDAI تاثیر قابل توجهی ندارد و می تواند به عنوان درمان کمکی به درمان های استاندارد بیمار اضافه شود. امید می رود مطالعات بیشتر نتایج بهتری را نشان دهد.