تشدید نفروپاتی IgA با هیپراوریسمی

سردبیر محترم مجله ی دانشکده ی پزشکی اصفهاننفروپاتی IgA در سراسر جهان شایع ترین گلومرولوپاتی اولیه است (1). از زمان تشخیص اولیه ی آن در سال 1986، تا کنون تلاش های زیادی جهت شناخت عوامل تشدیدکننده ی آن انجام شده است (2-1). تخمین زده شده است که 40-20 درصد از بیماران مبتلا به این نفروپاتی، سطح بالایی از IgA سرمی دارند (2-1). با وجود هتروژنسیته ی نفروپاتی IgA و به خصوص دوره ی کوتاه پیشرفت بیماری، این نفروپاتی با پیشرفت نارسایی کلیه در مراحل آخر مرتبط است (4-2). در واقع مطالعات مختلف عوامل خطر بالینی (5-2) و مورفولوژیک (6-4، 2) مرتبط با افزایش خطر پیشرفت بیماری را نشان داده اند. این عوامل شامل نارسایی کلیوی در هنگام تشخیص، پروتیینوری سنگین یا طولانی مدت، فشار خون بالا و برخی آسیب های مورفولوژیک که به تازگی بر اساس طبقه بندی آکسفورد دسته بندی شده اند، می باشند (6-2). بنابراین شناسایی اولیه ی بیماران در معرض خطر نارسایی کلیوی موجب تسهیل به موقع مداخلات درمانی جهت پیشگیری از پیشرفت مراحل نهایی این بیماری می شود.