اثربخشی آموزش مهارت های روانی- حرکتی بر کارکردهای اجرایی کودکان پیش دبستانی دارای اختلالات یادگیری غیرکلامی

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثرآموزش مهارت های روانی- حرکتی بر کارکردهای اجرایی(حل مسئله، برنامه ریزی و سازمان-دهی رفتاری- هیجانی) کودکان پیش دبستانی دارای اختلالات یادگیری غیرکلامی شهر اصفهان است.
در این پژوهش که از نوع آزمایشی است، از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. بدین منظور در سال 90- 91 با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای از بین کودکان پیش دبستانی پنج تا شش و نیم ساله شهر اصفهان به صورت تصادفی 20 کودک که دارای ملاک های ورود به پژوهش بودند انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش جای داده شدند. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه عصب-روان شناختی کانرز، که روایی و پایایی آن تایید شده است، جمع آوری و با روش تحلیل کوواریانس و با بهره گیری از نرم افزار آماری spss 16 تجزیه و تحلیل شد.
تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که در پس آزمون عملکرد دو گروه آزمایش و کنترل در پرسش نامه عصب روان شناختی (در خرده مقیاس سازمان دهی رفتاری- هیجانی) تفاوت معناداری دارد(p≤0.05).
آموزش مهارت های روانی- حرکتی باعث بهبود عملکرد آزمودنی ها در مقیاس های عصب روان شناختی(سازمان دهی رفتاری- هیجانی) شده و به کاهش این مشکلات در کودکان پیش دبستانی دارای اختلالات یادگیری غیرکلامی می انجامد.