ارزیابی مدل های نظری آبشویی املاح خاک (مطالعه موردی: اراضی لابار - دشت ساوه)

شور شدن خاک فرایندی است که طی آن تاثیر تجمع املاح محلول در قشر سطحی خاک بر ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک از جمله فشار اسمزی، نفوذ پذیری و هدایت هیدرولیکی، سبب اختلال جدی در رشد و نمو بیشتر گیاهان یا توقف کامل رشد آنها می شود. در این پژوهش، چهار مدل نظری آبشویی خاک شامل سری مخازن (SRM)، مدل نظری ستون پیوسته خاک (TPTM)، انتقال – انتشار (CDM) و روش حل عددی (NM) به منظور انتخاب و معرفی مناسب ترین مدل پیش بینی شوری نهایی خاک بررسی و نتایج با داده های واقعی به دست آمده از آزمایش های صحرایی مقایسه شد. به این منظور ابتدا 15 کرت به مساحت یک متر مربع ساخته و آماده شد و سپس در سه ردیف و هر ردیف شامل پنج عمق، آبشویی به مقدار20، 40، 60، 80 و 100 سانتی متر اعمال شد. نتایج نشان داد که به ازای عمق های مختلف آب، آبشویی مدل های مورد بررسی عملکرد های متفاوتی دارد، اما به طور کلی مدل سری مخازن، شوری نهایی را با دقت بیشتری برآورد می کند.