نقش هوشیاری ایمنی و خودکارآمدی شغلی در پیش بینی اختلالات جسمی و روانشناختی کارکنان بخش صنعت

هدف از این پژوهش تعیین قدرت پیش بینی کنندگی اختلال جسمی و روانی توسط هوشیاری ایمنی و خودکارآمدی شغلی در میان کارکنان بود.
پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی است. نمونه متشکل از 189 نفر از کارکنان شرکت ذوب آهن اصفهان در سال 91-1390 بود که به روش تصادفی طبقه ای انتخاب شده و به پرسش نامه های خصوصیات جمعیت شناختی، هوشیاری ایمنی، خودکارآمدی شغلی، اختلال جسمی و روانی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره تجزیه و تحلیل شدند.
رابطه معناداری بین هوشیاری ایمنی و خودکارآمدی شغلی با اختلال جسمی و روانی وجود داشت (01/0P<). تجزیه و تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد متغیر هوشیاری ایمنی به ترتیب حدود 9 و 17 درصد از واریانس اختلال جسمی و روانی را به طور معناداری پیش بینی می کند (05/0P<). همچنین متغیر خودکارآمدی شغلی به ترتیب حدود 21 و 12 درصد از واریانس اختلال جسمی و روانی را به طور معناداری پیش بینی کرد (05/0P<).
نتایج این پژوهش از اهمیت متغیرهای روانشناختی در پیش بینی گزارش دهی اختلال جسمی و روانی در کارکنان حمایت می کند.