بررسی ساختار جمعیتی ماهی سیاه کولی خزری Vimba persa در سواحل جنوبی دریای خزر با استفاده از ویژگی های ریخت سنجی تراس و شمارشی

در این مطالعه ساختار جمعیتی 124 نمونه ماهی سیاه کولی خزری (Vimba persa) در سواحل تالش، انزلی، کیاشهر، لنگرود، چالوس و رودخانه تنکابن در دریای خزر با استفاده از ویژگی های ریخت سنجی و شمارشی مورد بررسی قرار گرفت. 24 شاخص ریخت سنجی شامل 20 فاصله سیستم تراس، قطر چشم، فاصله بین دو چشم، طول پوزه، طول گونه و نیز 10 شاخص شمارشی در هر ماهی اندازه گیری گردید. نتایج نشان داد که 18 ویژگی ریخت سنجی اصلاح شده و 5 ویژگی شمارشی در بین نمونه ها در سطوح مختلف دارای تفاوت معنی دار بود (05/0P<) که نشان دهنده وجود تنوع بالای فنوتیپی در ماهیان سیاه کولی مناطق مورد مطالعه می باشد. تحلیل تابع متمایزکننده برای ویژگی های ریخت سنجی اصلاح شده و شمارشی به طور میانگین به ترتیب 6/76 و 8/50 درصد از افراد را به طور صحیح در جمعیت اصلی خود جای داد. نمودار به دست آمده از توابع متمایزکننده 1 و 2 برای ویژگی های ریخت سنجی نشان داد که نمونه های سیاه کولی ساحل انزلی به طور کامل از سایر مناطق جدا شده، در حالی که نمونه های ساحل لنگرود بسیار نزدیک به نمونه های غرب مازندران (ساحل چالوس و رودخانه تنکابن) بوده و نمونه های سیاه کولی غرب مازندران هیچ گونه تمایزی از هم نداشتند. این در حالی بود که هم پوشانی بین نمونه ها در مورد ویژگی های شمارشی تقریبا زیاد بوده که نشان دهنده کارآیی کم تر ویژگی های شمارشی نسبت به ویژگی های ریخت سنجی در جدا کردن جمعیت ها می باشد.