اقلام تعهدی درصدی در مقابل اقلام تعهدی سنتی

در این تحقیق، تغییر اثربخشی راهبرد داد و ستد متکی به اقلام تعهدی در صورت تغییر ملاکمورد استفاده برای تشخیص اقلام تعهدی نهایی، مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور،درصد اقلام تعهدی با تقسیم اقلام تعهدی به سود (به جای جمع دارایی ها) اندازه گیری شدهاست و با این کار نشان خواهیم داد که تغییری ظاهرا کوچک در تعریف و مبانی محاس به،تغییری شدید در نوع داده ها ایجاد می کند.
نتایج تحقیق نشان می دهد که راهبرد داد و ستد مبتنی بر اقلام تعهدی درصدی، بازده پوششیسالانه ای را به دنبال دارد که به میزان قابل ملاحظه ای از معیار سنتی اقلام تعهدی بیشتر استو چنین وضعیتی در خصوص بهبود وضعیت اوراق سهامی که اقلام تعهدی سود آنها کمتر استنیز وجود دارد. به همین ترتیب، نتایج تحقیق سازگار با فرضیه تعصب نسبت به سود و برخیتوضیحات ارائه شده درباره ناهنجاری اقلام تعهدی است. اطلاعات مورد بررسی مربوط به 128شرکت پذیرفته شده در سازمان بورس و اوراق بهادار طی سال های 1380 الی 1389 بودهاست.