بررسی وضعیت فعالیت جسمانی و عوامل موثر بر آن با استفاده از مدل بزنف در بانوان شاغل در دانشگاه علوم پزشکی همدان

یکی از مهمترین مشکلات جامعه امروزی،بی تحرکی در بین افراد می باشد.هدف این پژوهش تعیین عوامل مرتبط با پرداختن به فعالیت جسمانی منظم در بین بانوان شاغل با بهره گیری از مدل بزنف بود.

این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی می باشد که بر روی 268 نفر از بانوان شاغل دانشگاه علوم پزشکی همدان انجام شده است. نمونه گیری به صورت سرشماری بودکه با مراجعهبه دانشکده های مختلف دانشگاه علوم پزشکی همدان اطلاعات جمع آوری گشته است.داده هابا استفاده از پرسشنامهکه در سه بخش مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، سازه های مدل بزنف و پرسشنامه استاندارد فعالیت بدنی تنظیم شده بود،گردآوری شد. سپس اطلاعات با استفاده از نرم افزار آماری -16SPSS و بابهره گیری از آزمون های آماری مناسب (کای دو، t-teat و آنالیز رگرسیون لوجستیک) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

بر اساس نتایج بدست آمده،189 نفر(5/70%) فعالیت جسمانی سبک، 60 نفر (4/22%) فعالیت جسمانی متوسط و 19 نفر(1/7%) فعالیت جسمانی شدید داشتند. بین مدرک تحصیلی، تاهل با انجام فعالیت جسمانی رابطه آماری معنی داری دیده شد (024/0P-value =، 2، df = 3/15x2=) و بانوان متاهل ولیسانس، فعالیت بدنی بیشتری داشتند. از بین متغیر های مدل بزنف، سازه های نگرش نسبت به رفتار(215/1 OR= &005/0p-value =)و فاکتورهای قادر کننده (119/1 OR= &001/0p-value =) به عنوان مهمترین عوامل پیش بینی کننده انجام فعالیت جسمانی مشخص شدند.
نتیجه نهایی: با توجه به اینکه فاکتورهای قادر کننده از عوامل پیش بینی کننده پرداختن به فعالیت جسمانی بوده است، به نظر می رسد که تدارک امکانات و تسهیلات مناسب ورزشی برای بانوان شاغل، می تواند به ارتقای فعالیت جسمانی در بین آنان منجر شود.