بررسی اثر تنظیم کننده های رشد و ریزنمونه های مختلف برکال زایی و اندام زایی گل راعی در شرایط درون شیشه ای

در این پژوهش اثر سطوح مختلف تنظیم کننده های رشد و نوع ریز نمونه بر کالوس زایی و اندام زایی گل راعی در یک دوره 28 روزه مورد بررسی قرار گرفت. این ریز نمونه ها شامل ریشه، ساقه و برگ بود که از گیاهچه های استریل کشت شده در محیط موراشیگ و اسکوگ (MS) تهیه شده و به محیط MS حاوی هورمون هایIAA، پیکلورام، 2،4-D با غلظت (صفر، 5/0، 1، 2 میلی گرم بر لیتر) و BAP با غلظت (صفر، 4/0، 8/0 میلی گرم برلیتر) در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی با 5 تکرار و 5 ریزنمونه منتقل شده و در تاریکی، در دمای 23 در جه سانتی گراد نگهداری شدند. بین سطوح تیمار های پیکلورام٬ BAP تفاوت معنی دار در سطح 1 درصد از نظر اندازه کالوس مشاهده شد. بین سطوح تیمار های IAA، BAP و همچنین اثر متقابل دو فاکتور تفاوت معنی دار در سطح 1 درصد از نظر اندازه کالوس، تعداد شاخه و تعداد ریشه مشاهده شد. بین سطوح تیمار های 2،4-D٬ BAP و همچنین اثر متقابل دو فاکتور تفاوت معنی دار در سطح 1 درصد از نظر اندازه کالوس و تعداد شاخه مشاهده شد. بیشترین اندازه کالوس در تیمار 5/0 میلی-گرم بر لیتر پیکلورام و 4/0 میلی گرم بر لیتر BAP (5 میلی متر) از ریزنمونه ساقه به وجود آمد. بیشترین تعداد شاخه (83 شاخه) از ریز نمونه برگ در تیمار 4/0 میلی گرم بر لیتر BAPبدست آمد. بالاترین تعداد ریشه (91 ریشه) در تیمار 2 میلی گرم برلیتر IAA در ریزنمونه برگ مشاهده شد.