بررسی عملکرد الکتروسیکلون در جمع آوری ذرات هوابرد زیر یک میکرومتر سیلیس

سیکلون یکی از رایج ترین وسایل غبارگیرهاست که با استفاده از نیروی گریز از مرکز ذرات را از جریان گاز جدا می کند اما بازده خوبی برای کنترل ذرات کوچکتر از 10μm ندارد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر باردار کردن ذرات بر بازده سیکلون در جمع آوری ذرات کوچکتر از μm 1 سیلیس است. در راستای هدف فوق یک سیستم تهویه موضعی همراه با پالایشگر سیکلون با راندمان متداول مدل Lapple به صورت پایلوت طراحی و نصب گردید. یک منبع تغذیه ولتاژ بالا که قادر به تامین ولتاژ 18 Kv بود برای باردار کردن ذرات سیلیس به روش های استفاده شد. برای نمونه برداری از ذرات در بالا دست و پایین دست سیکلون در شرایط مختلف تحقیق، از پروپ ایزوکنتیک استفاده شد و اندازه گیری توسط دستگاه شمارنده ذرات مدل Grimm 1.08 انجام گرفت. باردارکردن ذرات سیلیس باعث افزایش قابل توجه بازده آنها شده است. بازده جمع آوری با افزایش ولتاژ رابطه مستقیم دارد طوری که بازده جمع آوری کل ذرات از 7/2% در حالت بدون باردارسازی به حدود 72% در حالت باردارسازی با ولتاژ 18 Kv افزایش یافته است. از نتایج مهم دیگر، اثر معکوس سرعت جریان هوای ورودی هوا بر بازده کنترل ذرات در حالت باردارسازی بوده است.
استفاده از الکتروسیکلون برای جمع آوری ذرات کوچکتر از 1μm در مقایسه با سیکلون دارای بازده قابل توجهی است.