پیش بینی آسیب های اجتماعی بر اساس مهارت های زندگی در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی آسیب های اجتماعی بر اساس مهارت های زندگی در دانش آموزان بود. روش پژوهش توصیفی - همبستگی بود. 800 دانش آموز با روش نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب و پرسش نامه های مهارت های زندگی و آسیب های اجتماعی محقق ساخته روی آنها اجرا گردید. نتایج نشان داد که بین آگاهی از مهارت های زندگی و آسیب های اجتماعی رابطه ی منفی معنادار وجود دارد. رگرسیون گام به گام نشان داد که در گام اول متغیر کنترل هیجانات وارد معادله رگرسیون شده و به تنهایی 29 درصد از واریانس آسیب های اجتماعی را تبیین می کند. پس از آن مهارت خودآگاهی، تفکر خلاق، ارتباط بین فردی به ترتیب نقش مهم و معناداری در پیش بینی آسیب های اجتماعی داشتند و در مجموع این متغیرها 34 درصد از تغییرات آسیب های اجتماعی را پیش بینی می کنند. بنا براین، آگاهی از مهارت های زندگی نقش مهمی در پیشگیری از آسیب های اجتماعی دارد و می توان با افزایش آگاهی دانش آموزان از این مهارت ها نسبت به پیشگیری از آسیب ها اقدام کرد.