تجارب پرستاران از خطاهای دارویی

ایمنی بیماران نگرانی عمده مراکز مراقبت سلامتی می باشد وامروزه بیمارستان ها جهت کسب تاییدیه و اعتبار بایستی ایمنی بیماران را تضمین نمایند.از میان موارد مربوط به ایمنی بیماران،میزان خطای دارویی به عنوان شاخص عمده کیفیت مراقبت سلامتی محسوب می شود.با توجه به این که زوایای مختلف این پدیده به طور واضح شناخته شده نیست و پرستاران منبع اصلی دانش در این زمینه هستند، برآن شدیم به مطالعه ی تجارب پرستارانی که با خطای دارویی مواجه شده اند،بپردازدیم تا جنبه های مربوط به این پدیده آشکار شود، چرا که با شناسایی صحیح این پدیده می توان آن را مدیریت کرد.این مقاله از پایان نامه دانشجویی استخراج شده است.

پژوهش کیفی و به روش پدیدارشناسی انجام شده است.مشارکت کنندگان در پژوهش، پرستاران دارای تجربه خطای دارویی شاغل در مراکز درمانی شهر اصفهان بودند.نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف آغاز وتا اشباع داده ها ادامه یافت. در نهایت، تعداد شرکت کنندگان در پژوهش به 10 نفر رسید.گردآوری داده ها با استفاده از مصاحبه عمیق بدون ساختار و تجزیه و تحلیل داده ها به روش کلایزی انجام گردید.

از یافته های این پژوهش،شش مضمون اصلی که بیان گر تجارب پرستاران از خطای دارویی می باشد،استخراج گردید که عبارتند از:بستر مهیا کننده ی خطا،گستره ی خطا،اغماض، پیامد خطا،کتمان خطا وگزارش دهی خطا.

پرستاران زمانی اشتباه خود را گزارش می کنند که احساس امنیت کنند و گزارش اشتباه آنان نتایج زیان آوری برای آن ها به دنبال نداشته باشد. جا دارد مدیران مراکز، خط مشی گزارش دهی خطا را مورد بازنگری قرار دهند و فرهنگ سیستم گزارش دهی غیر تنبیه ی را سازمان دهی نمایند تا پرستاران نسبت به گزارش دهی خطا تشویق شوند ومدیران بر اساس رویکرد مبتنی بر سیستم با خطا برخورد نمایند.