سبک رهبری و تعالی سازمان های چند وظیفه ای (مورد مطالعه: حوزه پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی)

چکیده اینکه در سازمان های چند وظیفه ای کدام سبک رهبری حاکم است و یا کدام سبک رهبری در افزایش سطح تعالی، ایده آل بوده و تعالی سازمان های مذکور چگونه و در چه سطحی است، موضوعی است که کمتر مورد بررسی قرار گرفته است و با توجه به خلا اطلاعاتی در مورد خاص حوزه پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، این تحقیق در سال 91-92 انجام گرفت.
در این تحقیق توصیفی، برای بررسی سبک های رهبری از پرسشنامه چند عاملی سبک رهبری (MLQ) و برای بررسی تعالی سازمانی از پرسشنامه تعالی سازمانی EfQm استفاده گردید. تعداد 441 نفر از اعضاء هیئت علمی، کارکنان و دانشجویان در21 مرکز ارائه خدمات پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شده بودند، این دو پرسشنامه را تکمیل کردند. میزان همبستگی بین این دو عامل مشخص و با آنالیز رگرسیون چندگانه تحلیل شد.
شایع ترین سبک رهبری در این مطالعه، سبک رهبری تعامل گرا با رتبه 22/3 و بعد از آن سبک رهبری تحول گرا با رتبه 16/3 و در نهایت سبک رهبری عدم مداخله گرا با رتبه 95/2 بود. سبک رهبری تعامل گرا به تنهایی نقش مثبتی بر تعالی سازمانی حوزه پژوهشی نداشت (49/0P= و 04/0beta=)، در مقابل سبک رهبری تحول گرا بطور مطلق بر تعالی تاثیر مثبت داشت (01/0P< و 37/0beta=). میانگین رتبه تعالی سازمانی در کل دانشگاه 496 و بهترین نمره متعلق به مرکز مسیح دانشوی و پژوهشکده سل و بیماری های ریوی (605) و کمترین آن مربوط به دانشکده توانبخشی (395) بود.
به نظر می رسد تعالی سازمانی در دانشگاه نیاز به توجه جدی دارد. با وجود اینکه سبک رهبری غالب در دانشگاه تعامل گرا بوده اما همبستگی قابل قبولی با تعالی سازمانی ندارد؛ لذا بررسی علل و اقدامات لازم پیشنهاد و استفاده از سبک رهبری تحول گرا توصیه می شود.