اندازه گیری و تجزیه رشد بهره وری کل عوامل تولید چغندر قند در ایران

هدف از این مطالعه محاسبه نرخ رشد بهره وری کل عوامل تولید چغندرقند برای استان های مختلف و سپس تجزیه نرخ رشد بهره وری به منابع آن یعنی تغییرات تکنولوژی، تغییرات کارایی مدیریت و تغییرات کارایی مقیاس می باشد. روش مورد استفاده برای اندازه گیری نرخ رشد بهره وری کل عوامل و تجزیه آن، شاخص بهره وری مالم کوئیست می باشد، که برای اندازه گیری توابع مسافت در آن از روش تحلیل فراگیر داده ها استفاده می شود. نتایج نشان داد که به طور متوسط در سطح کل کشور، رشد بهره وری کل عوامل تولید چغندرقند در فاصله سال های 1379 تا 1386 حدود 47 درصد رشد داشته است. هم چنین مقایسه رشد بهره وری کل عوامل تولید چغندرقند در استان ها نشان داد که در سه استان قزوین، مرکزی و همدان در طول دوره مورد بررسی وضعیت بهره وری بدتر شده است و دلیل آن در این استان ها عمدتا مربوط به عدم کارایی فنی مدیریت در این استان ها بر می گردد. بنابراین پیشنهاد می شود این استان ها با الگو قراردادن استان های موفق در زمینه بهره وری وضعیت تولید خود را بهبود بخشند.