بررسی تاثیر ژل فلوراید بر میزان ریزسختی کامپوزیت های Flow able (In vitro)

پیام:
چکیده:
سابقه و هدف
شناخت مواد ترمیمی نظیر کامپوزیت های Flow able که بهترین خواص فیزیکی از جمله ریزسختی مناسب را دارا بوده، تحت تاثیر عوامل محیطی، مقاومت کافی را داشته باشند، دغدغه اصلی بسیاری از دندانپزشکان در این زمینه است. یکی از کاربردهای کامپوزیت فلو، درمان فیشورسیلنت و ترمیم محافظه کارانه رزینی می باشد که درمانی رایج در دندانپزشکی کودکان است. ژل موضعی Acidulated Phosphor Fluoride (APF) می تواند سبب تخریب سطحی، کاهش وزن و کاهش مقاومت به سایش در کامپوزیت ها شود. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر ژل APF بر میزان ریزسختی کامپوزیت های فلو بود.
مواد و روش ها
در تحقیق تجربی- آزمایشگاهی حاضر جامعه مورد بررسی شامل 60 نمونه کامپوزیت فلو با نام های Tetric N-Flow (Ivoclar-Vivadent)، Permaflo (Ultradent) و Denfil (Vericom) بود. نمونه ها به صورت دیسک هایی با ضخامت 2 میلی متر و قطر 6 میلی متر تهیه و به مدت یک هفته در بزاق مصنوعی در دمای اتاق قرار گرفتند. سپس 20 نمونه هر ماده به طور تصادفی به دو گروه ده تایی شاهد و آزمون تقسیم گردیدند. اندازه گیری سختی باروش Vicker’s انجام گرفت. در گروه شاهد، در هر دیسک سه بار indentation روی یک دایره با فاصله حداقل یک میلی متر از هم و از لبه نمونه ها انجام گرفت و میانگین محاسبه گردید. در آخر برای همه ارزیابی ها یک میانگین گرفته شد. سپس نمونه های آزمون به مدت 4 دقیقه در معرض ژل (23/1%) APF سلطان قرار گرفتند و با آب شستشو و با هوا خشک گردیدند و مجدادا میزان ریزسختی آنها طبق روش بالا اندازه گیری شد. جهت مقایسه اثر ژل APF و نوع کامپوزیت بر روی ریزسختی انواع کامپوزیت فلو از آزمون 2-WAY ANOVA استفاده گردید.
یافته ها
نتایج نشان دادند که میزان ریزسختی کامپوزیت های فلوی Tetric N-Flow، Permaflo و Denfil قبل از بکارگیری ژل فلوراید APF به ترتیب 32/1 ± 5/16، 13/2 ± 36/37، 52/0 ± 39/20 و پس از بکارگیری فلوراید به ترتیب به20/2 ± 46/16، 43/2 ± 04/35 و20/2 ± 13/19 رسید که تفاوت قبل و بعد برای هر ماده بی معنی (193/0= P) ولی بین مواد مختلف معنی دار بود(001/0> P).
نتیجه گیری
قرارگیری کامپوزیت های فلوی Tetric N-Flow، Permaflo و Denfil در معرض ژل APF به مدت 4 دقیقه، تاثیری بر میزان ریزسختی آنها ندارد.
زبان:
فارسی
صفحات:
206 تا 212
لینک کوتاه:
magiran.com/p1228182 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!