مقایسه اثر دوکوزاهگزایینوییک اسید و ایکوزاپنتایینوییک اسید روغن ماهی بر تکثیر رده سلولی سرطان کولورکتال: گزارش کوتاه

در مراحل پیشرفته سرطان کولورکتال اغلب به درمان های کلاسیک مقاوم است. بنابراین جستجو جهت ارایه روش های درمانی جدید با حداقل عوارض در مدیریت سرطان کولورکتال مورد توجه است. در این زمینه، تاثیر مهار کننده قدرتمند رشد سلولی، ایکوزاپنتینوئیک اسید و دوکوزاهگزاینوئیک اسید روغن ماهی بر ضدسلول های سرطانی نشان داده شده است. در مطالعه حاضر، اثر ضدسرطانی ایکوزاپنتاینوییک اسید (EPA) و دوکوزاهگزاینوییک اسید (DHA) به عنوان اسیدهای چرب غیر اشباع در سلول های سرطانی کولورکتال LS174T بررسی گردید.
سلول های سرطانی در محیط کشت RPMI-1640 غنی شده با سرم جنین گاوی در 37 درجه و انکوباتور مرطوب کشت داده شدند. سلول های سرطانی در غلظت های 50، 100 و 150 میکرومول EPA یا DHA به مدت 72-24 ساعت تیمار شدند. پس از تیمار سلولی، پاسخ سلولی به دوزهای به کار رفته در زمان های 72-24 ساعت با روش های زنده مانی سلولی و آزمون MTT ارزیابی شد.
در بررسی زنده مانی سلولی نشان داده شد که اسیدهای چرب غیر اشباع، تکثیر سلول های تیمار شده را در مقایسه با سلول های تیمار نشده در غلظت 150 میکرومول DHA و EPA به میزان معناداری کاهش می دهند. در این زمینه میزان زنده مانی سلول ها در غلظت 150 میکرومول DHA و EPA به ترتیب 1/5%±31% و 6/2%±30% محاسبه شد. علاوه بر این، تیمار سلول ها با غلظت های افزاینده DHA و EPA، به میزان معناداری، رشد سلولی را به طور وابسته به دوز و زمان کاهش می دهد. پس از 72 ساعت تیمار سلول ها با 150 میکرومول DHA و EPA، میزان رشد سلولی به ترتیب 5/5%±19% و 5%±20% در مقایسه با سلول های کنترل تیمار نشده محاسبه شد.
نتایج این مطالعه نشان می دهند که اسیدهای چرب امگا-3 تکثیر سلولی را کاهش می دهند و می توانند دیدگاه های جدیدی در درمان تومورهای بدخیم فراهم کنند.