ارزیابی محیط داخلی بیمارستان های شهرستان های گرگان و گنبد کاووس از دیدگاه کارکنان با استفاده از مدل Weisbord

ارزیابی محیط داخلی، مقدمه ای برای بهبود کیفیت و اولین مرحله اعتباربخشی می باشد. شناسایی شایستگی ها و نقاط ضعف، سازمان را قادر می سازد تا استراتژی های مواجهه با نیروهای محیطی را انتخاب کند. هدف این مطالعه، ارزیابی محیط داخلی بیمارستان های شهرستان های گرگان و گنبد کاووس به منظور شناسایی نقاط قوت و زمینه های قابل بهبود بود.
این مطالعه مقطعی به صورت توصیفی- تحلیلی در بیمارستان های 5 آذر، دزیانی و طالقانی از شهرستان گرگان و بیمارستان های مطهری و شهدا از شهرستان گنبد کاووس انجام شد. جامعه آماری 310 نفر از پرسنل درمانی و غیر درمانی بیمارستان های پیش گفته را شامل می شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه 35 سوالی بود. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. آزمون های آماری مورد استفاده شامل ANOVA و t و Pearson بود.
5/83 درصد از شرکت کنندگان مطالعه وضعیت محیط داخلی بیمارستان ها را مطلوب و 5/16 درصد، آن را نامطلوب می دانستند. حیطه پاداش ها با 8/55 درصد عدم مطلوبیت، ضعیف ترین و حیطه تدوین هدف با 9/93 درصد مطلوبیت، قوی ترین حیطه ارزیابی شد. وضعیت محیط داخلی بیمارستان ها با سابقه کاری (030/0 = P)، بخش (008/0 = P) و بیمارستان (021/0 = P) از نظر آماری رابطه معنی داری داشت؛ اما با سن (371/0= P)، جنسیت (559/0 = P)، وضعیت استخدامی (527/0 = P) و سطح تحصیلات (110/0 = P) رابطه آماری معنی داری نداشت.
وضعیت محیط داخلی بیمارستان های مورد مطالعه، با وجود داشتن وضعیت کلی مناسب، در حیطه پاداش ها نیاز به بهبود بیشتری دارد. در این راستا، مدیران باید پاداش ها را فردی کنند و به عملکرد پیوند دهند.