مقایسه احیای قلبی ریوی پایه در حالت های استاندارد و بالای سر بدون استفاده از آمبوبگ

احیای قلبی ریوی پایه یک نفره، یک حلقه مهمی از زنجیره بقای مصدومان دچار ایست قلبی می باشد. هدف از مطالعه مقایسه احیای قلبی ریوی اولیه در پوزیشن های استاندارد و بالای سر همراه با تنفس دهان و دهان بود.
مطالعه از نوع Cross-over (متقاطع) می باشد. صد نفر از دانشجویان پس از گذراندن دوره احیای قلبی ریوی پایه بر مبنای دستورالعمل احیای قلبی ریوی پایه، به مدت دو دقیقه روی مانکن استاندارد احیای قلبی ریوی را در یکی از تکنیک های استاندارد و یا بالای سر انجام دادند. تعداد ماساژ خارجی قلب و تنفس با استفاده از ساعت ثانیه شمار توسط پژوهشگران اندازه گیری و در فرم جمع آوری داده ها ثبت شد.. نتایج بر مبنای شاخص های میانگین و انحراف معیار در بین دو گروه و در مرحله اول و مرحله پایانی و با استفاده از آزمون مناسب پارامتر یک و نان پارامتر یک برای مقایسه متغیرهای کمی وکیفی تجزیه و تحلیل شد.
نتایج این مطالعه نشان می دهد 45 نفر (45 درصد) زن و 55 نفر (55 درصد) آنان مرد بوده اند. نتایج مطالعه نشان داد که میانگین تعداد ماساژ خارجی قلب 5 /22 ± 6/170 در کنار در مقابل 1/21 ± 6/176 در بالای سر (056/0=p). و تعداد تنفس 1/2 ± 10 در مقابل 1/2 ± 2/10 در بالای سر بود 402/0p< میزان ماساژ خارجی قلب که به صورت نادرست انجام گرفته بود در روش استاندارد برابر 31 درصد و در روش بالای سر برابر 24 درصد مشاهده گردید (368/0=p).
تعداد ماساژ خارجی قلب و تهویه با تنفس دهان به دهان با روش بدون وسیله در بالای سر، جایگزین مناسبی در مقایسه با روش استاندارد می باشد.