مقایسه ویژگی های آناتومیکی چوب سه گونه از افدراهای ایران (Ephedra procera و Ephedra strobilacea، Ephedra intermedia)

ارمک ها (ریش بز) یا افدراها ازجمله گونه های بومی رویشگاه ایران و تورانی هستند که تاکنون ویژگی های آناتومیکی و فیزیکی آنها مورد مطالعه قرار نگرفته است. بدین منظور چوب تنه سه گونه ارمک میانه (Ephedra intermedia)، ارمک ریش بز (Ephedra major) و ارمک بیابانی یا ارمک آسیای مرکزی (Ephedra strobilaceae Bge.) از مناطق کویری استان یزد جمع آوری و ویژگی های آناتومیکی و فیزیکی آن مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که سه گونه از افدراهای ایران نظیر سایر گونه های افدراهای جهان از سه جزء آناتومیکی: آوند، تراکئید و فیبر برخوردارند و روی دیواره بعضی از آوندها پونکتواسیون های بزرگ شبیه پونکتواسیون های تراکئیدی وجود دارد که حد واسط بودن بازدانگان و نهاندانگان که توسط دیگر محققان پیشنهاد شده است را قوت می بخشد. از مهمترین ویژگی های آناتومیکی افدراهای ایران می توان به دوایر رویشی واضح و دندانه دار، اشعه های چوبی بلند و بسیار ناهمگن و دریچه های آوندی مشبک آنها اشاره کرد. البته بین سه گونه از افدراهای ایران تفاوت آناتومیکی که موجب شود تا سه گونه از یکدیگر مورد شناسایی قرار گیرند مشاهده شد. میانگین ویژگی های فیزیکی (دانسیته های خشک و تر، هم کشیدگی و واکشیدگی) چوب افدراهای با یکدیگر تفاوت معنی داری نداشته ولی میانگین هم کشیدگی و واکشیدگی در جهت شعاعی نسبت به جهت مماسی بیشتر بود.