خوانش تصویر از دیدگاه اروین پانوفسکی

شمایل نگاری و شما یل شناسی از جمله رویکردهای مطالعات تصویر به شمار می روند که هر چند سابقه آن به دوران رنسانس بازمی گردد، اما به عنوان یک گرایش مدون مطالعاتی در زمینه تصویر می توان آغاز آن را ابتدای قرن بیستم و مکتب واربورگ دانست. اروین پانوفسکی چهره برجسته مکتب واربورگ در این زمینه است و شیوه مطالعاتی وی با عنوان شمایل نگاری و شمایل شناسی گره خورده است. در ابتدای مقاله به بحث در باب شمایل و تاریخچه مطالعات شمایل نگارانه پرداخته می شود و تفاوت میان مطالعات شمایل نگارانه با مطالعات شمایل شناسانه مورد بحث قرار می گیرد؛ سپس به آرای اروین پانوفسکی در زمینه خوانش تصویر و مراتب سه گانه مورد نظر وی اشاره می شود. پانوفسکی این مراتب سه گانه را به ترتیب، «توصیف پیشاشمایل نگارانه»، «تحلیل شمایل نگارانه» و «تفسیر شمایل شناسانه» می داند. در ادامه مقاله هر یک از آنها به نحوی جداگانه توضیح داده می شود و در انتها به برخی انتقادات به دیدگاه پانوفسکی اشاره خواهد شد.