دیدگاه کارکنان آموزشی و بالینی در دانشگاه علوم پزشکی شیراز نسبت به موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد

به طور طبیعی انتظار می رود که خدمات نظام سلامت مبتنی بر شواهد، روش ها و تصمیم گیری های علمی باشد، اما برخی از محققان فاصله تئوری و عمل را از مشکلات پرستاری ایران دانسته اند. از این رو این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه کارکنان آموزشی و بالینی نسبت به موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد در پرستاری انجام شد.
این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی است که بر روی 110 نفر از کارکنان آموزشی(40 نفر) و بالینی(70نفر) بخش های مختلف بیمارستان نمازی و اعضای هیئت دانشگاه علوم پزشکی شیراز که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه محقق ساخته بررسی موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد بود. ازآزمون های آماری توصیفی واستنباطی استفاده شد.
از دیدگاه کارکنان بالینی، کافی نبودن تعداد پرسنل برای به کارگیری مراقبت مبتنی بر شواهد با 1/87% و عدم آگاهی مدیران پرستاری نسبت به ضرورت مراقبت پرستاری مبتنی بر شواهد با 8/85%. و از دیدگاه کارکنان آموزشی کافی نبودن تعداد کارکنان با5/82٪ و نداشتن افراد آموزش دیده برای چگونگی به کارگیری یافته های تحقیقی در امر مراقبت مبتنی بر شواهد با5/77% را مهمترین مانع می دانستند.
عدم آگاهی مدیران، نداشتن افراد آموزش دیده و کمبود پرسنل، از دیدگاه کارکنان آموزشی و بالینی مهمترین موانع بودند. بنابراین پیشنهاد می گردد ازطریق برگزاری کارگاه های آموزشی، کنفرانس ها و سمینارها و ایجاد تعامل با مراکز اجراکننده مراقبت مبتنی برشواهد واستفاده ازتجارت زندگی شده آنها با توجه به امکانات موجود اهمیت بیشتری داده شود.