شواهد سنگ نگاری دگرشکلی دمای بالا در حاشیه ی توده ی گرانیتوئیدی کیکی، ایران مرکزی

توده ی گرانیتوئیدی جنوب کیکی در شمال استان سمنان و در حدود 5 کیلومتری جنوب روستای کیکی واقع شده است. این توده ماسه سنگ های ژوراسیک را قطع کرده و هاله ی دگرگونی خفیفی را در پیرامونشان به وجود آورده است. سنگ های این توده، در راستای زون های برشی حاشیه ی توده، دستخوش دگرشکلی دمای بالا شده اند و بافت هایی نظیر ساختارهای S-C پیدا کرد هاند. این توده در محل همبری با سنگ های میزبان دستخوش دگرشکلی خمیری شدیدی بوده به طوریکه با افزایش فاصله از حاشیه به سمت بخش های درونی توده، شدت دگرشکلی به تدریج کاهش می یابد. کانی های اولیه ماگمایی نظیر پلاژیوکلاز و ارتوکلاز در این سنگ ها بر اثر تحمل دگرشکلی دمای بالا، شکسته شده و شکستگی آن ها دوباره با بعضی کانی های ماگمایی دمای بالا نظیر بیوتیت، پتاسیم فلدسپار و کوارتز پر شده است. براساس شواهد زیر به نظر می رسد دگرشکلی طی استقرار توده تنها در شرایط دمایی بالای خط انجماد و احتمالا در حضور مقدار کمی گدازه رخ داده باشد: 1) پر شدن شکستگی بلورهای فلدسپار اولیه به وسیله ی مجموعه های کوارتز ریزدانه، پتاسیم فلدسپار و بیوتیت (ساخت های ماگمایی ثانوی) و نیز تبدیل ارتوکلاز به میکروکلین در اثر فشار زیاد که به تشکیل عدسی های ارتوز منجر شده است،2) وجود دانه های کوارتز و فلدسپار در بین کلیواژهای تغییرشکل یافته بیوتیت و خمیدگی رخ ها در بیوتیت و تبدیل آن به انباشت ریزتری از کلریت در دگرریختی های شدید، 3) همرشدی کوارتز و پتاسیم فلدسپار که به طور بخشی جایگزین پلاژیوکلاز شده اند و نیز پیدایش ساختار ماگمای ثانوی و نوار شکنجی در بلورهای پلاژیوکلاز. 4) حضور بافت ریزدانه دگرشکل نشده در حاشیه ی بلورهای دگرشکل شده ارتوکلاز، 5) بلورهای منفرد کوارتز معمولا خاموشی موجی و تبلور دوباره نشان می دهند.