نقش مرکز مراقبت بعد از خروج در اشتغال زایی زنان زندانی خوزستان

بیان مسئله: این بررسی به مطالعه و ارزیابی عملکرد مرکز مراقبت بعد از خروج زندانهای استان خوزستان در ایجاد اشتغال برای زندانیان زن خوزستانی و جلوگیری از تکرار جرم آنها در سال 1385 می پردازد.
روش تحقیق: پرونده 124 زن زندانی آزاد شده در این سال بررسی شد و مجموعه خدمات رفاهی و تسهیلاتی مرکز مراقبت بعد از خروج استان خوزستان برای این دسته از زنان ارزیابی گردید. این مرکز به عنوان پل ارتباطی بین مددجویان نیازمند و جامعه بیرون برای تطابق آنها بصورت چتر حمایت مالی رفاهی عمل می نماید و با بررسی اولیه پیشینه خانوادگی و معیشتی زندانیان نیازمند در قبل و بعد از آزادی و محاسبه وضعیت فعلی و اثرات مخرب مالی حبس کیفری بر مددجو و خانواده وی به اعطای خدمات در قالب وامهای اشتغال زایی کم بهره و بعضا بلاعوض اقدام می نماید.
یافته های پژوهش: نتایج اولیه آماری نشان داد که 48% از زنان آزاد شده تحت پوشش خدمات و تسهیلات مرکز قرار گرفته؛ 52% کم سواد، 42% دارای مدارک فنی حرفه ای، 64% جرایم موادمخدر و سرقت بوده و سطح اشتغال زایی 62% می باشد. میانه سنی مددجویان 34 سال و 72% از آنها متاهل بوده اند سطح و درجه اشتغال زایی مددجویان با سن، سواد و تاهل آنها همبستگی مثبت دارد، ولی با نوع جرم زنان زندانی رابطه معناداری ملاحظه نشد. شاخص بازگشت به جرم زنان دریافت کننده خدمات 4/3 % بوده و با سن، سواد و تاهل مددجویان همبستگی منفی آمد. بحث با افزایش شاخص سواد و سن مددجویان و تاهل آنها امکان استفاده مطلوبتر از تسهیلات و وامهای دریافتی و سطح اشتغال زایی زندانیان زن بالاتر می رود. کمترین تاثیر اشتغال زایی خدمات مرکز بر مجرمان منکراتی، مجردان و سطوح تحصیلی ابتدایی بوده است. تشویق و ایجاد تسهیلات برای اخذ مدارک و تخصصهای آموزشکده و مراکز فنی حرفه ای در دوران حبس به دلیل رابطه قوی با سطح اشتغال زایی و پیشگیری از بروز جرم در زندانیان زن، مفید است.