تاثیر تنفس ریتمیک بر شدت درد ناشی از وارد نمودن سوزن های عروقی در بیماران تحت همودیالیز

بیماران تحت درمان با همودیالیز در معرض استرس و درد ناشی از حدود 300 بار سوراخ شدن فیستول شریانی- وریدی خود در سال هستند. راحتی بیمار با این روش به منظور انطباق طولانی مدت با درمان و تا زمان انجام یک پیوند کلیه موفق حایز اهمیت است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تنفس ریتمیک بر شدت درد ناشی از وارد نمودن سوزن های عروقی در بیماران تحت همودیالیز انجام یافته است. در این مطالعه نیمه تجربی یک گروهی، 35 بیمار همودیالیزی بیمارستان بعثت همدان (در سال 1391) که شرایط ورود به مطالعه را داشتند به روش آسان انتخاب شدند و شدت درد ناشی از وارد نمودن سوزن های عروقی همودیالیز طی 6 جلسه با و بدون تنفس ریتمیک اندازه گیری شد. ابزار گردآوری داده ها معیار سنجش دیداری درد بود. برای تعیین اختلاف بین میانگین شدت درد در دو روش بالا از آزمون آماری t زوجی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که میانگین شدت درد در روش معمول 15/1 ± 45/5 و در روش تنفس ریتمیک 92/0 ± 19/2 بود. نتایج آزمون t زوجی نشان داد که بین میانگین شدت درد در روش معمول و تنفس ریتمیک تفاوت آماری معناداری وجود داشته است (001/0 p<).
تنفس ریتمیک یک روش موثر تسکین درد ناشی از وارد نمودن سوزن های عروقی همودیالیز می باشد. بنابراین می توان استفاده از این شیوه راحت و بدون هزینه را قبل از وارد نمودن سوزن های عروقی همودیالیز جهت کاهش درد بیماران پیشنهاد نمود.