بررسی ارتباط سلول های T CD4+ و سطح سرمی IL-17، IL-11 در ترومبوسیتوپنیک پورپورا

بیماری ایمیون ترومبوسیتوپنیک پورپورا (ITP)، یک بیماری اکتسابی خودایمنی، با مکانیسم پیچیده و ناشناخته می باشد که در آن اتوآنتی بادی های ضد پلاکت منجر به کاهش تعداد پلاکت های در گردش خون می شود. در تحقیقات متعدد نقش سلول های T CD4+ در بیماران مبتلا به ایمیون ترومبوسیتوپنیک پورپورا با نتایج متفاوتی همراه بوده است. از این روی در این مطالعه با هدف تحقیقات کاربردی در پاتوژنز بیماری ایمیون ترومبوسیتوپنیک پورپورا، رابطه تعداد سلول های T CD4+ و سایتو کین های مرتبط همراه با تعداد پلاکت ها مورد بررسی قرار گرفت. در یک مطالعه مورد- شاهدی تعداد 60 بیمار مبتلا به ایمیون ترومبوسیتوپنیک پورپورا و 50 فرد سالم وارد مطالعه شدند. تعداد سلول های T CD4+ به روش فلوسایتومتری بررسی شدند و علاوه بر این سطح سرمی اینترلوکین های- 11 و 17 (IL-11، IL-17) با استفاده از روش آنزیمی (الیزا) اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که تعداد سلول های T CD4+ و سطح پلاسمایی IL-17 در دو گروه تفاوت آشکاری نداشت ولی در بررسی سطح پلاسمایی (IL-11)، در گروه بیمار به طور معناداری نسبت به گروه کنترل افزایش داشت (031/0P=). در این تحقیق سطح سایتوکین (IL-11)، در مقایسه با (IL-17) و سلول های T CD4+ در بیماران مبتلا به ایمیون ترومبوسیتوپنیک پورپورا افزایش قابل توجه ای داشت، لذا پیشنهاد می شود که اندازه گیری سطح سایتوکین (IL-11) در این بیماران می تواند یک مارکر تشخیصی و شاخص مهمی در مراحل پیشرفت بیماری باشد.