ارزیابی احتمال خطر یونجه های تراریخته

تا پایان سال 2012 سطح زیر کشت محصولات تراریخته به بیش از 3/170 میلیون هکتار رسید که از این میان بیش از 100 میلیون هکتار به پنبه، ذرت، سویا و یونجه تراریخته اختصاص داشت. آمریکا با تولید یونجه های تراریخته مقاوم به علف کش بیش ترین سطح زیر کشت را دارا است. در ایران و خاورمیانه هم برای اولین مرتبه یونجه تراریخته متحمل به آفات حشره ای (Bt) تولید شد، اگرچه تولید تجاری آن هنوز انجام نشده است. به منظور تجزیه و تحلیل احتمال خطر محصولات تراریخته، قوانین و استاندارد هایی وجود دارد تا بتوان به وسیله آن ها ایمنی آن را تضمین کرد. تولید یونجه Bt، تعداد دفعات سم پاشی و هزینه کاربرد حشره کش های مورد نیاز جهت کنترل آفت ها را کاهش می دهد. پروتئین Cry3 موجود در یونجه تراریخته با پروتئین های Cry که به صورت سالم برای 40 سال مورد استفاده قرار گرفته اند، قابل مقایسه است. پژوهش ها نشان می دهد که پروتئین Cry، برای موجودات زنده غیرهدف و محیط زیست فاقد خطر است. بر اساس داده ها و اطلاعات قابل دسترس و تجربیات گردآوری شده، یونجه Bt، تاثیری مشابه با یونجه های تیمار شده با حشره کش را دارد. هدف از این مقاله بررسی جنبه های علمی ارزیابی احتمال خطر کشت یونجه تراریخته Bt است. مطالعه این مقاله و آشنایی با نحوه ارزیابی یونجه تراریخته می تواند برای اهل فن و به ویژه مسئولین نظارتی مفید باشد.