طراحی و ارزیابی فنی و اقتصادی سناریوهای بهینه سازی تولید در یکی از میادین نفتی ایران

بهینه سازی تولید به عنوان روشی برای افزایش بهره دهی چاه ها و دستیابی به حداکثر پتانسیل عملیاتی تولید چاه های یک میدان از طریق کاهش افت فشارهای مسیر تولید و یا به کارگیری روش های فرازآوری مصنوعی، ازجمله شیوه های تثبیت و یا افزایش تولید میادین نفتی است که معمولا در ابتدای دوره کاهش تولید میدان و در زمان کاهش فشار جریانی چاه ها به کار گرفته می شود. در این مطالعه، یکی از چاه های تولیدی نفت موجود در یکی از میادین نفتی کشور که به دلیل روند سریع افت فشار مخزن دارای مشکل افت فشار جریانی سرچاهی است، مورد مطالعه قرار می گیرد. بدین ترتیب که پس از بررسی شرایط جریانی کنونی چاه، سناریوهای مختلف بهینه سازی تولید شامل بهینه سازی رشته تکمیلی، نصب پمپ چند فازی1، فرازآوری مصنوعی با گاز2 و پمپ الکتریکی شناور3 برای این چاه شبیه سازی و طراحی می شود. سپس، شرایط تولید آتی چاه با درنظر گرفتن افت فشار ته چاهی و برش آب برای مدت 5 سال پیش بینی می گردد. نهایتا از طریق انجام ارزیابی اقتصادی و مقایسه ارزش خالص فعلی پروژه برای هر سناریو، اقتصادی ترین سناریو پیشنهاد می شود. براساس نتایج این مطالعه، اجرای هر یک از سناریوهای پمپ دوفازی، فرازآوری با گاز و پمپ الکتریکی شناور، علاوه بر افزایش تولید و فشار سرچاهی، زمان تداوم تولید چاه را از 1 سال(شرایط کنونی) به ترتیب به 4، 4 و 5 سال افزایش خواهد داد. نتایج ارزیابی اقتصادی نشان می دهد، اجرای سناریوهای بهینه سازی رشته تکمیلی، پمپ دوفازی، فرازآوری با گاز و پمپ الکتریکی شناور، موجب افزایش ارزش خالص فعلی پروژه از 15 میلیون دلار به ترتیب به 23، 123، 141 و 163 میلیون دلار ظرف مدت 5 سال خواهد شد.