توموگرافی سه بعدی منطقه های اصفهان و شهرکرد با استفاده از زمین لرزه های محلی

یکی از هدف های مهم زلزله شناسی به دست آوردن مدل سرعتی مناسب برای هر منطقه است. هر چه این فرایند دقیق تر صورت گیرد می توان در پژوهش های دیگر در منطقه به نتایج بهتری دست یافت. برای این منظور از روش های توموگرافی لرزه ای استفاده می شود. استفاده از زلزله ها به منزله چشمه های طبیعی در توموگرافی بسیار مفید است. در این پژوهش یک مدل سرعت سه بعدی برای دو منطقه اصفهان و شهرکرد واقع در محدوده o31 تا o34 شمالی و o50 تا o53 شرقی ارائه می شود. برای این منظور از زمین لرزه های رخ داده در این ناحیه بین سال های 2000 تا 2012 که در 8 ایستگاه لرزه نگاری موسسه ژئو فیزیک دانشگاه تهران ثبت شده اند استفاده شده است. ابتدا لازم است یک مدل یک بعدی متوسط بهینه برای منطقه به دست آورده شود. نتایج حاصل از وارون سازی هم زمان داده ها یک مدل 4 لایه ای پیشنهاد می دهد که در آن سرعت امواج P تا عمق 5 کیلومتری برابر با 4/5 کیلومتربرثانیه، 5 تا 20 کیلومتر، 0/6 کیلومتربرثانیه، 20 تا32 کیلومتر، 2/6 کیلومتربرثانیه، 32 تا 47 کیلومتر، 9/6 کیلومتربرثانیه است. عمق موهو 47 کیلومتر و سرعت Pn، 9/7 کیلومتر بر ثانیه برآورد شده است. زمین لرزه های منطقه با استفاده از مدل بدست آمده تعیین محل مجدد شدند و نتایج حاصل در وارون سازی سه بعدی مورد استفاده قرار گرفت. بعد از تعیین مدل سه بعدی اولیه، زمان سیر اولین فازهای رسیده وارون سازی شدند که براساس نتایج آن، مقاطع افقی از ساختار زیرین ناحیه موردنظر رسم شد. بی هنجاری های سرعتی مدل نهایی به دست آمده درعمق های گوناگون مطابقت خوبی با روندگسل های منطقه دارد. نتایج آزمایش مدل نهایی با بوردهای شطرنجی، بیانگر وضوح خوبی برای عمق های گوناگون است.