تحلیل و طراحی ساختار مناسب پارکهای علم و فناوری ایران

ساختار سازمانی به عنوان بستر عملیاتی برنامه ها و راهبردهای سازمان، رابطه بین کارکنان یا عوامل اجرای کار را تبیین میکند. سازمانها به موازات تغییر در سایر عناصر تحول میبایست به تغییر در ساختار سازمانی خود نیز توجه نمایند. پارکهای علم و فناوری ایران نیز به عنوان مراکزی که به دنبال ترویج نوآوری در یک جامعه ملی و محلی هستند، نیازمند ساختاری متناسب با رسالت، اهداف و وظایف و فعالیتهای محوری خود میباشند. در این مقاله، ضمن مروری بر مفاهیم ساختار و ابعاد ساختاری و محتوایی آن و نیز معرفی پارکهای علم و فناوری به عنوان یک ساز و کار توسعهای، به منظور دستیابی به ساختار مناسب پارکهای علم و فناوری کشور، ابتدا فعالیتهای محوری پارکها در قالب بررسی ماموریت و اهداف آنها، مطالعه تطبیقی ساختار و تشکیلات اجرایی 12 پارک علم و فناوری کشورهای پیشرو و نیز استفاده از نظرات مدیران و خبرگان پارکهای علم و فناوری استخراج گردید. سپس الگوی مفهومی ساختار سازمانی پارکها مبتنی بر مطالعه تطبیقی و ادبیات ساختار سازمانی و نیز بررسی چالش های ساختار سازمانی موجود پارکها تدوین گردید. در پایان با استفاده از نظرسنجی و مصاحبه با خبرگان و مدیران برخی از پارکهای علم و فناوری کشور، ساختار مناسب پیشنهادی و نیز پیشنهادهای لازم به مدیران و محققان آینده ارائه گردیده است.