استفاده از متغیر کمکی ضریب سولفیدی به منظور بهبود نتایج برآورد مس با کوکریجینگ هم مختصات و کریجینگ با روند بیرونی

طرح های معدنی اغلب با عدم قطعیت و مخاطره همراه هستند و هدف مدل سازی، برآورد ذخیره، کاهش واریانس برآورد و عدم قطعیت به منظور کاهش مخاطره تصمیم گیری است. از سوی دیگر یکی از راه های کاهش واریانس برآورد، اجرای حفاری های گسترده و پرهزینه در منطقه است. از دیگر روش های کاهش واریانس برآورد که با صرف هزینه کمتر قابل اجرا است، روش های زمین آماری چندمتغیره است. در این تحقیق از روش های کوکریجینگ هم مختصات و کریجینگ با روند بیرونی که می توانند با استفاده از متغیر کمکی (در اینجا ضریب سولفیدی) به بهبود نتایج کمک کنند، به منظور برآورد متغیر عیار مس معرفی می شوند. منطقه مورد بررسی در یکی از مناطق پتانسیل دار مس، واقع در استان کرمان است. برای برآورد چگونگی توزیع عیار مس در منطقه، از داده های ضریب سولفیدی استفاده شد، زیرا نسبت به حفاری های صورت پذیرفته پوشش بیشتری در منطقه دارد و با هزینه کمتری نیز همراه است. در اجرای روش کوکریجینگ ه ممختصات فقط داده های ثانویه ه ممختصات با محل برآورد متغیر اولیه در نظر گرفته می شوند. نتایج این بررسی نشان داد که استفاده از این دو روش، نسبت به روش کریجینگ معمولی که از متغیر ثانویه استفاده نمیکند، کیفیت نتایج توزیع مس را بهبود می دهد. اعتبارسنجی نتایج با استفاده از روش اعتبارسنجی حذفی صورت گرفت. براساس معیارهای میانگین قدر مطلق خطا (MAE)، ریشه دوم میانگین مربع خطا (RMSE) و ضریب همبستگی مقادیر مشاهدهای و واقعی (R) روش های کریجینگ با روند بیرونی و کوکریجینگ هم مختصات، نتایج بهتری را آشکار ساختند.