فراخود و روان از دیدگاه فروید

«فراخود» بخش اخلاقی شخصیت است که زیگموند فروید آن را به عنوان یکی از سه عنصر تشکیل دهنده عرصه روان مطرح می کند. خواست های فراخود در تضاد با خواست های نهاد بوده و این تعارضات به بروز اضطراب های زیادی منجر می شود. فروید نارسیسم، مازوخیسم و والدین (مرجع قدرت) را به عنوان پایه های تشکیل دهنده فراخود بر شمرده است. مقاله حاضر برآن است تا به نقد سه پایه تشکیل دهنده فراخود پرداخته و با بازنگری اصل فراخود به عنوان یکی از اصول سه گانه سازنده عرصه روان امکان پیشنهاد مدلی جدید را با استفاده از نظریات فروید مطرح سازد.