بررسی تاثیر دوز آنتی میکروبیال داکسی سایکلین بر کنترل قند خون بیماران مبتلا به دیابت و بیماری های پریودنتیت متوسط پس از انجام درمان فاز 1 پریودنتال

از آن جا که برخی تحقیقات نشان داده اند استفاده از آنتی بیوتیک ها به همراه درمان مکانیکال پریودنتال در بهبود شرایط کلینیکی بیماران موثر می باشد، این تحقیق با هدف بررسی اثر درمان فاز اول پریودنتال به همراه آنتی بیوتیک داکسی سایکلین بر بهبود کنترل قند خون بیماران مبتلا به دیابت غیر وابسته به انسولین، انجام گردید.
در این کارآزمایی بالینی شاهددار و تصادفی دو سوکور، 80 نفر بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 که به پریودنتیت متوسط نیز مبتلا بودند، تحت درمان جرم گیری به همراه تسطیح سطح ریشه و دارونما (گروه شاهد 40 نفر) و یا جرم گیری و تسطیح سطح ریشه و داکسی سایکلین (گروه مورد 40 نفر) به میزان 100 میلی گرم در روز به مدت 21 روز مورد مطالعه قرار گرفتند. شاخص های پریودنتال، شامل خونریزی حین پروبینگ (BOP یا Bleeding on probing)، میزان از دست رفتن اتصالات (CAL یا Clinical attachment loss)، شاخص پلاک میکروبی (PI یا Plaque index)، میزان عمق پروب (PD یا Pocket depths) و شاخص متابولیک (c1HbA یا Glycated hemoglobin) در ابتدای مطالعه و 3 ماه بعد، اندازه گیری شدند.
پس از 3 ماه، تمام شاخص های پریودنتال و میزان c1HbA در هر گروه، بهبود معنی داری یافت (001/0 > P)، اما میزان کاهش شاخص های پریودنتال و c1HbA بین دو گروه شاهد و مورد، از نظر آماری معنی دار نبود (799/0 = BOP، 301/0 = c1HbA، 989/0 = PD، 253/0 = PI، 667/0 = CAL).
جهت بهبود کنترل متابولیک افراد مبتلا به دیابت باید به درمان و حذف بیماری پریودنتال ایشان اقدام کرد تا در صورت وجود بیماری، اقدام درمانی مناسبی صورت گیرد.