مقایسه روابط تجربی رواناب-رسوب حاصل از منحنی های سنجه رسوب و شبکه عصبی مصنوعی (مطالعه موردی: حوزه آبخیز گدارخوش، استان ایلام)

از مهمترین عوامل تصمیم گیری در احداث سازه های رودخانه ای و تعیین عمق مفید سد ها داشتن داده ای دقیق از میزان رسوب حمل شده توسط رودخانه ها است. روش های چندی برای محاسبه برای بار معلق رودخانه ها پیشنهاد شده است. یکی از این روش ها، روش هیدرولوژیکی منحنی سنجه رسوب است. از خطا های عمده روش مذکور عدم لحاظ اختلاف های فصلی می باشد. بر این اساس هدف از تحقیق حاضر ارزیابی اثر ارائه منحنی سنجه رسوب در دوره های کم آبی و پر آبی بر میزان خطای تخمین رسوب و مقایسه روش مذکور با روش شبکه عصبی مصنوعی می باشد. جهت دست یابی به این مهم با ترسیم منحنی تداوم جریان و روش اداره عمران ایالات متحده (USBR) اقدام به محاسبه میزان رسوب معلق روزانه و منحنی سنجه های رسوب کم آبی و پر آبی ترسیم گردید سپس نتایج حاصله با نتایج به دست آمده از روش شبکه عصبی مصنوعی مورد مقایسه قرار گرفت. در نهایت به وسیله معیار های آماری سنجش خطا شامل خطای نسبی (RE)، کارایی مدل (EF)، ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE) و ضریب تبیین (R2) اقدام به ارزیابی خطاهای روش-های مذکور نموده نتایج مبین قابلیت بالای روش شبکه عصبی مصنوعی با ضرایب تبیین و کارایی به ترتیب 903 /0 و 89/0 و ریشه میانگین مربعات خطا و خطای نسبی به ترتیب 322/0 و 22/6 می باشد.