اثر کاربرد محلول های گوگرد دار یا آنزیمی برای استخراج و شناسایی آنتوسیانین گلبرگ های زعفران و مقایسه آن ها با روش استحصال الکلی

در تحقیق حاضر، پس از تهیه محلول های جداگانه گلبرگ زعفران با متابی سولفیت سدیم (از 100 تا ppm2000)، آنزیم (از 1 تا 10 درصد) و اتانول، مقدار و کیفیت آنتوسیانین در 20، 40، 60، 120، و 180 دقیقه سنجش گردید. هنگامی که مقادیر متابی سولفیت سدیم و آنزیم به ترتیب به ppm700 و 1 درصد رسید، میزان آنتوسیانین استخراجی پس ازh 1 به بیشینه خود و به ترتیب به mg/100g710 و 670 رسید. در حالی که تجزیه پذیری آنتوسیانین در محلول های متابی سولفیت، آنزیمی، و الکلی پس ازh3 به ترتیب به 5/0، 5، و 20 درصد رسید، میزان سیانیدین در آنتوسیانین روش های متابی سولفیت و یا آنزیمی بیشتر از روش اتانول بود و تغییرات آنتوسیانین های منومری و پلی مری به ترتیب به 1، 8، و 15 درصد رسید. به همین دلیل آنتوسیانین حاصل از روش های متابی سولفیت و یا آنزیمی پایداری و خلوص رنگ (کروما) بیشتری در مقایسه با همین رنگدانه در روش الکلی داشت.